Paraty

Vanuit São Paulo ben ik inmiddels aanbeland in het schattige stadje Paraty dat de koloniale roots van Brazilië laat zien. Oude kleine straatjes, barretjes en overal live muziek. Ik heb het geluk dat ik via couchsurfing op pad kan met Ivan, een lokale muzikant die het hele stadje lijkt te kennen. Overal waar we komen wordt hij gegroet, maakt hij kort een praatje of een geintje. Ivan heeft Afrikaanse roots en weet me veel te vertellen over het slavernij verleden van Brazilië. En over zijn grote passie: samba. Het is dan ook niet vreemd dat we de avond eindigen in een barretje waar alle locals op af komen om te dansen, zingen en natuurlijk caipirinhas drinken. Waar dat bij ons een fancy cocktail is, is dit hier zo'n beetje het standaard drankje voor een avondje uit..of bij het zwembad..op het strand..zo'n beetje eigenlijk bij alles kan een caipirinha wel. Er zijn nog twee verdwaalde engelsen en ik als de enige outsiders in dit geheel. Dat betekent meteen ook weer een goede oefening voor mijn portugees en uiteraard mijn dansmoves want er moet natuurlijk gedanst worden met de gringas en gringo. Met wisselend succes; een van de heren wil mij zo enthousiast allerlei dansfiguren leren dat dit natuurlijk gigantisch en vol uit de maat gaat (bedankt voor die genen paps). Het helpt niet mee dat hij ook nog eens ongeveer half mijn hoogte is, maar goed na een half nummer geeft hij toe dat het een verloren zaak is..en bedankt ;) Ik raak later aan de praat (of aan het gebaren) met een dame die hier in het stadje werkt. Wanneer ik haar vertel dat ik naar Trindade wil gaan, een nabij gelegen strand, volgt er een hoop enthousiasme en gebaren. Ze wil mij dat stukje paradijs namelijk graag laten zien! Zo gezegd zo gedaan, de volgende ochtend ben ik al vroeg paraat in het hostel om te vertrekken. Een braziliaans half uurtje na de afgesproken tijd vertrekken we met een vriendin die wel Engels kan naar het strand. Erg mooi en lekker rustig! De dames moeten na een halve dag weer aan het werk maar drukken me op het hart om ook nog naar het natuur-zwembad te gaan. Ongeveer een uurtje lopen over het strand en de rotsen en dan ben ik er; een mini paradijsje verstopt tussen de rotsen. WOW!! Aangezien mijn telefoon leeg is vraag ik aan een getrouwd stelletje of zij met hun telefoon foto's willen maken en die naar mij willen whatsappen (mijn grote trots; alles in het portugees - ik maak tegenwoordig zelfs zinnen! Kromme zinnen ongetwijfeld, maar toch!) zo ben ik weer een uurtje zoet met kletsen over hun leven, werk etc. De foto's heb ik nog niet binnen, maar op verzoek van Renske meteen wat foto's bijgevoegd. Ik moet zeggen dat ik in Brazilië mijn fototoestel nog niet al te veel heb gebruikt aangezien ik heb moeten beloven aan Ana Paula hier super super voorzichtig mee te zijn. Morgen ga ik op pad in Paraty om dat alsnog te doen; ik weet inmiddels dat dat hier prima kan. In Rio (waar ik morgenmiddag naar vertrek) zien we wel weer verder.....